Οι προετοιμασίες για τη Λαμπρή αρχίζουν από το Σάββατο του Λαζάρου. Την ημέρα αυτή τα σχολεία κλείνουν για τις γιορτές του Πάσχα. Τα παιδιά συντροφιές – συντροφιές, γυρίζουν το χωριό και τραγουδούν το «τραγούδι του Λαζάρου». Ένα παιδί στολισμένο με αγριολούλουδα (κίτρινες μαργαρίτες και Λαζάρους), είναι ο Λάζαρος. Κρατά ένα κλαδί φοινικιάς στολισμένο με αγριολούλουδα. Οι άλλοι τραγουδούν το «τραγούδι του Λαζάρου» οι νοικοκυρές τους δίνουν αυγά, αναρή ή χρήματα.
Τη Αγία Εβδομάδα οι γυναίκες καθαρίζουν και συγυρίζουν τα σπίτια. Παλιά, σε προηγούμενα χρόνια οι νοικοκυρές ασπρόγιαζαν τους τοίχους.
Από τη Μ. Τετάρτη ως το Μ. Σάββατο γίνονται τα κουλούρια του Πάσχα και οι φλαούνες.
Την Μ. Πέμπτη οι νοικοκυρές βάφουν τα αυγά. Σήμερα υπάρχουν έτοιμες μπογιές για το βάψιμο των αυγών. Παλιά χρησιμοποιούσαν ξηρά κρεμμυδόφυλλα για κόκκινα , μαργαρίτες για τα κίτρινα και φύλλα αμυγδαλιάς για τα πράσινα αυγά.
Την Μ. Παρασκευή, το απόγευμα στολίζεται ο Επιτάφιος. Οι κοπέλες του χωριού πηγαίνουν στην εκκλησία φορτωμένες λουλούδια και με τέχνη στολίζουν τον Επιτάφιο.
Το πρωί του Μ. Σαββάτου γίνεται ο εσπερινός της Ανάστασης. Μόλις ο παπάς πει το «Ανάστα ο Θεός» , οι μαύρες ποδιές πέφτουν και οι σκάμνοι κτυπούν δυνατά.
Το απόγευμα του Μ. Σαββάτου, οι νέοι κουβαλούν στον περίβολο της εκκλησίας κορμούς δέντρων και άλλα ξύλα. Τα τοποθετούν σε σωρό και στην κορυφή ένα ομοίωμα του Ιούδα. Ανάβουν τα ξύλα και μαζεύονται γύρω.
Στη φωτιά της Λαμπρατζιάς καίνε οι κοπέλες τον «Μάρτη» , μια κλωστή που είχαν στο δάκτυλο τους από την 1 η του Μάρτη (για να μην τις κάψει ο ήλιος).
Τα μεσάνυκτα οι καμπάνες καλούν τους χριστιανούς στην εκκλησία. Όλοι φορούν τα γιορτινά τους και κρατούν λαμπάδες. Στις 12 τα μεσάνυκτα σβήνουν τα φώτα. Ο παπάς βγαίνει στην Αγία Πύλη με ένα αναμμένο τρικέρι και ψάλλει το «Δεύτε λάβετε φως». Όλοι ψάλλουν «Χριστός Ανέστη» και τα παιδιά ανάβουν τα βεγγαλικά τους. Ανταλλάσσονται οι ευχές «Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη».
Το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα γίνεται ο εσπερινός της Αγάπης και διαβάζεται το ευαγγέλιο σε διαφορετικές γλώσσες. Σε πιο παλιές εποχές το απόγευμα, γίνονταν διάφορα παιγνίδια στον αυλόγυρο της εκκλησίας όπως: λουτρά , σχοινί, καμήλα, ζίζιρος κλπ.
Στα σπίτια κρεμάζονταν οι «σούσες» . Ακούγονταν τραγούδια όπως:«Θεέ μου νάρταν οι Λαμπρές να κρεμαστούν οι σούσες, τζιαι να γιεμώσουν τα στενά ούλο μαυροματούσες». Οι κοπέλες του χωριού κάθονταν στις κούνιες, κουνιόνταν και τραγουδούσαν.
Οι γιορτασμοί συνεχίζονταν για τρεις μέρες. Τα καφενεία γέμιζαν κόσμο.
Δυστυχώς το έθιμο αυτό έχει καταργηθεί εδώ και αρκετά χρόνια.
Στη προσπάθεια του το Κοινοτικό Συμβούλιο για αναβίωση των παλιών εθίμων της Λαμπρής, διοργανώνει εκδήλωση την Δευτέρα της Λαμπρής στην αυλή του δημοτικού σχολείου της κοινότητας, όπου γίνεται αναβίωση των παλιών εθίμων και των παλιών παιγνιδιών της Λαμπρής.
